Κλεινω αργα τα βλεφαρα μου, στα ονειρα μου καποια πληγη
η νυχτα καπου αλητευει,εσενα κλεβει και η μερα αργει.
Πισω απο την πορτα στεκει ο χρονος
καπνιζει μονος και νοσταλγει...
Της καρδιας το φως πως δυναμωνει
και τα ματια μου βουρκωνει...
αδειοι της αγαπης σου οι δρομοι
και ουτε μου ζητουν συγνωμη...που δεν σε εφεραν ποτε ως εδω...........
Δευτέρα 30 Ιουλίου 2007
Δευτέρα 16 Ιουλίου 2007
Οταν περπατας κοντρα στην καταιγιδα,κρατα το κεφαλι σου ψηλα και μην φοβασαι απο το σκοταδι.Στο τελος της καταιγιδας υπαρχει ενας χρυσος ουρανος και το γλυκο ασημενιο κελαιδισμα ενος κορυδαλλου.Περπατα κοντρα στον ανεμο,περπατα κοντρα στην βροχη.Σκεψου οτι τα ονειρα σου ανθιζουν.Συνεχισε,συνεχισε με ελπιδα στην καρδια...ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΠΟΤΕ ΜΟΝΟΣ...ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΠΟΤΕ ΜΟΝΟΣ...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)