Δευτέρα 16 Ιουλίου 2007

Οταν περπατας κοντρα στην καταιγιδα,κρατα το κεφαλι σου ψηλα και μην φοβασαι απο το σκοταδι.Στο τελος της καταιγιδας υπαρχει ενας χρυσος ουρανος και το γλυκο ασημενιο κελαιδισμα ενος κορυδαλλου.Περπατα κοντρα στον ανεμο,περπατα κοντρα στην βροχη.Σκεψου οτι τα ονειρα σου ανθιζουν.Συνεχισε,συνεχισε με ελπιδα στην καρδια...ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΠΟΤΕ ΜΟΝΟΣ...ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΠΟΤΕ ΜΟΝΟΣ...

3 σχόλια:

o βασιλιάς του δάσους είπε...

πετρο μου ,
λογια αληθιας μα λαι ανδριας.
το ψηλα το κεφαλη ειναι μια μεγαλη κουβεντα,\μα και για την αληθια οδηνιρη.
ψηλα το κεφαλη ,ναι!
μα τα ματια πρως πια κατεφθινσει κητανε ?
ο μονος δρομος φιλε μου πετρο ειναι η οδος της αγαπης.
στην γη μαθενουμε την αγαπη μεσο του ερωτα..
στον ουρανο πετρο μου μαθενουμε πρωτα το τι ειναι αγαπη...και μετα ερωτευωμαστε.
και εσυ πετρο εμαθες..
και οταν το φως τησ καρδιας σου αναβη,τοτε κανε το φως μελανη,
και απλοσετο στο χαρτη,
τοτε θα δω και εσενα να δημιουργης την αγαπη..
εισαι η αγαπη,εισαι το φως,
απλα ,
μιν αλαξης,
μιν προσπαθεις,
μειναι ο εαφτος σου,
μιν προσπαθεις,ἒισαι η αγαπη.

anemos είπε...

otan anapsi to fos...
tote tha dis pos esi eisaouna i lampa.

anemos είπε...

apo ton imno mias podosferikis omadas ofelithikes..
re petro diavase kai ligo to eyagkelio....na deis apo ekei posa ofelima tha pareis.